Προσπελάσεις (Views): 3971
Πακέτο: Α. ΠΟΛΛΕΣ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ: Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο Δημοτικό Σχολείο

Ενότητα: Δάσος

Κεφάλαιο: Οικονομικός και Κοινωνικός ρόλος του δάσους

Οικονομικός και Κοινωνικός ρόλος του δάσους
 
Το δάσος είναι ένας φυσικός πόρος με δυνατότητες πολλαπλής, πλούσιας και ανανεώσιμης προσφοράς. Από τα δάση παρά­γονται πολύτιμα προϊόντα με σημαντικότερο από αυτά το ξύλο, το οποίο αποτελεί σπου­δαίο υλικό με οικονομική σημασία και ταυτό­χρονα πηγή ενέργειας.
Με κατάλληλη κάθε φορά επεξεργασία, το ξύλο χρησιμοποιείται στην οικοδομική, τη ναυ­πηγική, όπως και για κατασκευή επίπλων, εργαλείων, παιγνιδιών κ.λπ. Επίσης αποτελεί την πρώτη ύλη για την κατασκευή του χαρτιού και την παραγωγή μιας σειράς άλλων προϊό­ντων, βιομηχανικών και χημικών.
Άλλα προϊόντα του δάσους με οικονομική σημασία είναι η ρητίνη με την απόσταξη της οποίας παράγονται το κολοφώνιο και το τερε­βινθέλαιο (προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή των χρωμάτων), οι καρποί του δάσους (κάστανα, καρύδια, κράνα, βατό­μουρα, κ.ά.), τα αρωματικά - φαρμακευτικά φυτά (ρίγανη, θυμάρι, τσάι του βουνού, κ.ά.), τα μελισσοτροφικά φυτά που είναι απαραίτη­τα για την παραγωγή του μελιού, τα διάφορα εκκρίμματα (μαστίχα Χίου, Στύρακας, κ.ά.). Αξί­ζει να σημειωθεί ότι το μισό περίπου (πάνω από 40%) των φαρμάκων έχει ως βάση του φυτά των δασών.
Σπουδαίος όμως είναι και ο κοινωνικός ρόλος του δάσους. Προσφέρει εργασία στους παραδασόβιους πληθυσμούς οι οποίοι, εξασφα­λίζοντας εισόδημα από αυτό, γίνονται και οι καλύτεροι προστάτες του. Υπολογίζεται ότι περίπου 10 εκατομμύρια άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο απασχολούνται σε δραστηριότητες που σχετίζονται με τη διατήρηση και διαχείριση των δασών. Παρόλα αυτά ο πληθυσμός που απασχολείται στη δασοπονία (δεν συμπεριλαμβάνεται η βιομηχανία επεξεργασίας ξύλου) μειώθηκε από το 1990 μέχρι το 2005 κατά 10%, μια μείωση που αναφέρεται ουσιαστικά στην Ευρώπη και την Ασία (FAO 2006, p.xxi). Επίσης, η χρήση των δασών για αναψυχή και απόλαυση της φύσης αποτελεί ζωτική ανάγκη ιδιαίτερα των κατοί­κων των πόλεων, η οποία γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη καθώς αυξάνει η αστικοποίηση.