Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

 

         ‘Όταν η μέλισσα γυρνά στην κυψέλη μετά από μία επιτυχημένη αναζήτηση τροφής, παράγει με τα φτερά της ήχους χαμηλής συχνότητας με τους οποίους βοηθά τις αδελφές της να την εντοπίσουν. Με τη βοήθεια του οργάνου Johnston στις κεραίες τους οι μέλισσες – παρατηρητές αντιλαμβάνονται τη μέλισσα – χορεύτρια και παρατηρούν το χορό της που τους δίνει ακριβή πληροφορία, σύμφωνα με την υπόθεση του Karl von Frisch, ως προς τον τόπο που βρίσκεται η τροφή. Οι μέλισσες – παρατηρητές χτυπούν το θώρακά τους στα τοιχώματα της κυψέλης, δίνοντας σήμα στη μέλισσα – χορεύτρια να σταματήσει το χορό της και να τους προσφέρει δείγμα από την τροφή που έχει μαζέψει. Οι μέλισσες – παρατηρητές πετούν από την κυψέλη για να αναζητήσουν την πηγή τροφής της αρχικής μέλισσας σύμφωνα με την πληροφορία και τη γεωγραφική κατεύθυνση που έχει περιγράψει με το χορό της. Εάν δε βρουν τροφή, επιστρέφουν στην κυψέλη και ξαναδοκιμάζουν … Όλα τα είδη της μέλισσας που μέχρι στιγμής έχουν μελετηθεί, χορεύουν με παρόμοιο αλλά όχι με πανομοιότυπο τρόπο’ (Κέλλη Παπαπαύλου, σημειώσεις από το σεμινάριο για εκπαιδευτικούς ‘Βασικές αρχές εντομολογίας – Από τη θεωρία στην εφαρμογή. Προτεινόμενη ύλη για παιδιά Δημοτικού – Γυμνασίου’, Φεβρουάριος 2004).