Επιβεβαιώνεται η σχέση παρασιτοκτόνων και Πάρκινσον
Όσο περισσότερο εκτίθεται κανείς σε παρασιτοκτόνα, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος να εκδηλώσει αργότερα τη νόσο του Πάρκινσον, έδειξε μελέτη για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι γεωργοί και όσοι ασχολούνται με την κηπουρική θα πρέπει να προφυλάσσονται, συστήνουν οι ερευνητές.
Η ομάδα του δρ Αντονι Σίτον του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν στη Βρετανία εξέτασε εθελοντές από τη Σκοτία, την Ιταλία, τη Σουηδία, τη Ρουμανία και τη Μάλτα και συνέκρινε 767 ασθενείς της Πάρκινσον με 1989 υγιή άτομα παρόμοιου προφίλ.
Όπως αναφέρει το New Scientist, τα άτομα που εκτίθενταν σε χαμηλά επίπεδα παρασιτοκτόνων, όπως αυτοί που ασχολούνταν με τον κήπο ως χόμπι, αντιμετώπιζαν 9% μεγαλύτερο κίνδυνο, ενώ για τους επαγγελματίες αγρότες το ρίσκο ήταν αυξημένο κατά 49%.
Δυστυχώς, η μελέτη δεν ήταν σχεδιασμένη να αναγνωρίσει ποια συγκεκριμένα παρασιτοκτόνα μπορούν να πυροδοτήσουν την ασθένεια.
Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι η έρευνα αναγνώρισε και άλλους παράγοντες κινδύνου για την εκφυλιστική ασθένεια: Το οικογενειακό ιστορικό αυξάνει τον κίνδυνο κατά 350%, το να πέσει κανείς αναίσθητος από χτύπημα μία φορά μεγαλώνει το ρίσκο κατά 32%, ενώ αν το περιστατικό επαναληφθεί αρκετές φορές ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 174%.
Συσχέτιση μεταξύ του κινδύνου και 18 γονιδίων για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι συνδέονται με τη νόσο δεν βρέθηκαν.
news.in.gr
Υψηλός τοξικός κίνδυνος από φυτοφάρμακα απειλεί να εξαφανίσει ψάρια και άλλους υδρόβιους οργανισμούς σε μεγάλα ποτάμια της χώρας μας. Πέστροφες και κυπρίνοι, οστρακόδερμα, όπως οι ποταμίσιες καραβίδες, αργοπεθαίνουν εξαιτίας της ανεξέλεγκτης χρήσης χημικών ουσιών στις αγροτικές καλλιέργειες. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία πρόσφατων ερευνών που παρουσίασαν την περασμένη εβδομάδα οι επιστήμονες κατά τη διάρκεια του 20ού Πανελληνίου Συνεδρίου Χημείας στα Ιωάννινα. Ψάρια επιβαρημένα με υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων ουσιών εντοπίστηκαν στους ποταμούς Αξιό, Εβρο και Στρυμόνα. Διαπιστώθηκε επίσης ότι ισχυρή είναι η τοξική επίδραση εντομοκτόνων σε ζωοπλαγκτόν και καραβίδες των ποταμών Αλιάκμονα, Καλαμά, Λούρου καθώς και στη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων. Τα επίπεδα συγκεντρώσεων φυτοφαρμάκων που ανιχνεύθηκαν στους υδατικούς οργανισμούς σχετίζονται με θνησιμότητα και μειωμένη αναπαραγωγή. Τα κατάλοιπα γεωργικών φαρμάκων όμως «χτυπούν» μέσω της τροφικής αλυσίδας και τα πουλιά - οδηγούνται στον θάνατο σε παραλίμνιες ή παραποτάμιες περιοχές της Ελλάδας - και είναι δυνατόν μέσω της διατροφής να φθάσουν και στον άνθρωπο.
Καταστροφή της ζωής στη λίμνη Κορώνεια στη Θεσσαλονίκη: τα ψάρια είναι ήδη νεκρά και ένα πουλί ψυχορραγεί...
Ενα πρωινό του περασμένου Αυγούστου κάτοικοι στις παρόχθιες περιοχές του ποταμού Καλαμά, στον Νομό Ιωαννίνων, δεν πίστευαν στα μάτια τους βλέποντας νεκρές καραβίδες να γεμίζουν τα νερά του ποταμού - το περιστατικό συνέβη λίγο πριν από τη Γιορτή της Καραβίδας στην περιοχή. Οι αναλύσεις δειγμάτων νερού από τους παραποτάμους τού Καλαμά, Λεμπούσδα και Γορμό, ανέδειξαν το πρόβλημα της ρύπανσης από υπολείμματα φυτοφαρμάκων. Ο νομάρχης Ιωαννίνων κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης αποφάσισε για προληπτικούς λόγους να απαγορευθεί ως τις 31 Οκτωβρίου το ψάρεμα της καραβίδας και όλων των υπόλοιπων ειδών ιχθυοπανίδας.
H επιστημονική έρευνα έρχεται να δώσει εξηγήσεις και να εκπέμψει «σήμα προειδοποίησης» για τις τοξικές ενώσεις τόσο στον Καλαμά όσο και στα επιφανειακά ύδατα άλλων μεγάλων ποταμών. «Το Βήμα» παρουσιάζει σήμερα την πρώτη μελέτη που έγινε στη χώρα μας για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των φυτοφαρμάκων σε υδρόβιους οργανισμούς. Τα αποτελέσματά της ανακοινώθηκαν πριν από λίγες ημέρες στο Πανελλήνιο Συνέδριο Χημείας.
Για την πραγματοποίησή της συνεργάστηκαν το Κέντρο Υδροβιολογικών Ερευνών, το Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων και το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με επικεφαλής τους κκ. Ιωάννη Κωνσταντίνου, Νικόλαο Γιαννούλη, Τριαντάφυλλο Αλμπάνη και την κυρία Δήμητρα Χειλά. H εργασία έχει γίνει δεκτή προς δημοσίευση στη διεθνή επιστημονική επιθεώρηση «Environmental Pollution 2005». Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, οι χημικές ενώσεις που ανιχνεύθηκαν συχνότερα στα επιφανειακά ύδατα της χώρας ανήκουν στα ζιζανιοκτόνα (atrazine, simazine, metolachlor, alachlor) και στα εντομοκτόνα (diazinon, carbofuran, parathion).
Τα ζιζανιοκτόνα, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, έχουν μεγαλύτερες τοξικές επιπτώσεις στα φύκη, ενώ τα εντομοκτόνα αποτελούν σημαντικότερη απειλή κυρίως για τους υπόλοιπους υδρόβιους οργανισμούς, όπως το ζωοπλαγκτόν, οι καραβίδες και τα ψάρια (εξετάστηκαν η πέστροφα Oncorhynchus mykiss για τους ποταμούς και ο κυπρίνος Cyprinus carpio για τις λίμνες).
Συγκεκριμένα προέκυψε ότι η παρουσία υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων αποτελεί σημαντική απειλή για τα υδάτινα οικοσυστήματα, ιδιαίτερα την περίοδο από τον Μάιο ως τον Ιούλιο, οπότε παρατηρείται η μέγιστη συγκέντρωσή τους, καθώς τότε χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις καλλιέργειες.
H συγκέντρωση των τοξικών ουσιών βρέθηκε σε τόσο υψηλά επίπεδα στον Αξιό, στην Παμβώτιδα, στον Εβρο, στον Καλαμά κ.α., ώστε ενδέχεται να εξαφανισθούν ζωοπλαγκτόν και ψάρια. Αντιθέτως, χαμηλός είναι ο τοξικός κίνδυνος για υδρόβια είδη σε ποτάμια όπως ο Αποσελέμης στην Κρήτη και ο Ευρώτας στην Πελοπόννησο.
Ειδικότερα φύκη στον Αλιάκμονα, στον Λουδία, στον Καλαμά και στον Λούρο απειλούνται από βλάβες άμεσης τοξικότητας. Το ζωοπλαγκτόν και οι καραβίδες οδηγούνται σε θάνατο και κινδυνεύουν με εξαφάνιση στον Αλιάκμονα, στον Αξιό, στον Εβρο, στον Καλαμά, στον Λούρο και στη λίμνη Παμβώτιδα, ενώ τα ψάρια απειλούνται περισσότερο στον Αξιό, στον Εβρο και στον Στρυμόνα. Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές, η παρακολούθηση των επιπέδων ρύπανσης πρέπει να είναι συνεχής, δεδομένου ότι διαρκώς νέες δραστικές ουσίες εφαρμόζονται στις καλλιέργειες ενώ άλλες καταργούνται.
Η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων απειλεί και τα υδρόβια πουλιά (πελαργούς, πελεκάνους, φοινικόπτερα κ.ά.). Οπως καταδεικνύει άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Αιγαίου, σε αρκετά δείγματα ιστών (ήπαρ και λίπος) οι συγκεντρώσεις οργανοχλωριωμένων παρασιτοκτόνων είναι τόσο υψηλές που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν τα πουλιά στον θάνατο.
Σχεδόν σε όλα τα δείγματα συκωτιού ανιχνεύθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις υπολειμμάτων οργανοχλωριωμένων φυτοφαρμάκων. Ωστόσο, ακόμη και στις περιπτώσεις που οι συγκεντρώσεις των οργανοχλωριωμένων ήταν χαμηλότερες, διαπιστώθηκε κάτι ανησυχητικό: η συνεργιστική δράση τους (δηλαδή επιπτώσεις από τον συνδυασμό των δραστικών ουσιών) μπορεί να αποτελέσει μία από τις κύριες αιτίες μείωσης του πληθυσμού των πουλιών. Οι διαφορές στις συγκεντρώσεις που ανιχνεύθηκαν αποδίδονται από τους επιστήμονες στις διατροφικές συνήθειες που έχουν άμεση συνέπεια στα ποσοστά λίπους στο σώμα τους.
Στα δείγματα ιστών των υδρόβιων πτηνών βρέθηκαν και πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB, γνωστά και με την εμπορική ονομασία κλοφέν). Τα επίπεδα συγκεντρώσεών τους ήταν μικρότερα από αυτά που σχετίζονται με θνησιμότητα και μειωμένη αναπαραγωγή. Αντιθέτως, σε μερικές περιπτώσεις οι συγκεντρώσεις τους βρέθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα από αυτά που προκαλούν επιπτώσεις στα υδρόβια πουλιά.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της επιστημονικής ομάδας (Θ. Σακελλαρίδης, I. Κωνσταντίνου, Δ. Χελά, Δ. Λαμπροπούλου, A. Δήμου, T. Ακριώτης και Τ. Αλμπάνης), υψηλές συγκεντρώσεις οργανοχλωριωμένων παρασιτοκτόνων και πολυχλωριωμένων διφαινυλίων σχετίζονται με διαταραχές στη γονιμότητα και στην ανάπτυξη, με τη λέπτυνση του κελύφους των αβγών ακόμη και με θνησιμότητα.
Το ΒΗΜΑ, 09/10/2005 , Σελ.: A46