Μυστακοκήτη και Οδοντοκήτη

Υπάρχουν δύο ειδών φάλαινες: Τα Μυστακοκήτη και τα Οδοντοκήτη. Τα Μυστακοκήτη (ή μπαλενοφόρες φάλαινες) δεν έχουν δόντια και τρέφονται φιλτράροντας νερό μέσα απ' τις μπαλένες, μεγάλες μαλλιαρές "βούρτσες" που κρέμονται απ' τον ουρανίσκο τους σαν κόσκινα. Ανοίγουν το στόμα τους και καταπίνουν νερό γεμάτο κριλ ή ψάρια και ύστερα το κλείνουν και σπρώχνουν έξω το νερό με δύναμη. Το νερό περνάει από τις μπαλένες, αλλά η τροφή παγιδεύεται μέσα στο στόμα και η φάλαινα την καταπίνει. Τα Οδοντοκήτη(ή οδοντοφόρες φάλαινες), αντίθετα, έχουν δόντια και κυνηγούν τη λεία τους πριν τη συλλάβουν και τη φάνε. Η λεία τους περιλαμβάνει γιγάντια καλαμάρια, ψάρια και, στην περίπτωση των φαλαινών-δολοφόνων, θαλάσσιους λέοντες και ακόμα και άλλες φάλαινες.
Οι φάλαινες δεν είναι ψάρια. Είναι θηλαστικά όπως εμείς και χρειάζονται αέρα για να αναπνέουν. Είναι αναγκασμένες να ανεβαίνουν στην επιφάνεια πότε πότε για να αναπνέουν μέσω ενός(Οδοντοκήτη) ή δύο(Μυστακοκήτη) φυσητήρων στο πάνω μέρος του κεφαλιού τους. Μόλις βγουν στην επιφάνεια εκπνέουν με δύναμη, γεγονός που δημιουργεί το χαρακτηριστικό πίδακα ατμού που βγαίνει από το κεφάλι τους και έχει δώσει στους φαλαινοθήρες τη δυνατότητα να τις εντοπίζουν. Ύστερα εισπνέουν και ξαναβουτάνε.
Μερικά παραδείγματα μπαλενοφόρων φαλαινών είναι η μεγάπτερη,  η γκρίζα φάλαινα και η γαλάζια φάλαινα. Μερικά παραδείγματα οδοντοφόρων φαλαινών είναι ο φυσητήρας(Μόμπυ Ντικ!) και η φάλαινα δολοφόνος ή όρκα.

(πηγή: www.greenpeace.org)