1.
Αποικοδομητής - (αποσυνθέτης) - Decomposer
Βλ. Οικοσύστημα
|
2.
Αυτότροφοι οργανισμοί - Autotrophic organisms
Βλ. Οικοσύστημα.
|
3.
Αειφορική παράγοντες - Abiotic factors
Οικολογικοί παράγοντες, φαινόμενα ή διαδικασίες φυσικοχημικής φύσης που ελέγχονται από μη βιολογικούς παράγοντες (θερμοκρασία, υγρασία, φως, άνεμος κ.λπ.).
|
4.
Αειφορική διαχείριση - Sunstainable management
η έννοια "αειφορική διαχείριση" ισχύει για όλα τα φυσικά οικοσυστήματα και τους ανανεώσιμους φυσικούς πόρους. Εμπεριέχει δύο βασικές αρχές: (α) την εξασφάλιση της διατήρησης του οικοσυστήματος ως λειτουργικού συστήματος, και (β) την εξασφάλιση της παραγωγικότητας του βιότοπου. Γενικά, ο όρος "αειφορική διαχείριση" χρησιμοποιείται με την έννοια της διαχείρισης που γίνεται στα πλαίσια της οικολογικής ισορροπίας και του σεβασμού του περιβάλλοντος.
|
5.
Αζωτοδέσμευση - Nitrogen fixation
Η δέσμευση του μοριακού αζώτου από εξειδικευμένους οργανισμούς (βακτήρια, κυανοφύκη, ορισμένους μύκητες) και η μετατροπή του σε ανόργανη μορφή όπως αμμωνιακή και νιτρική. Μ'αυτόν τον τρόπο καθίσταται δυνατή η χρησιμοποίηση του αζώτου στις βιολογικές διεργασίες.
|
6.
Αλατότητα - Salinity
Οικολογικός παράγοντας που συνίσταται στην περιεκτικότητα σε άλατα (NaCl) των νερών ή των εδαφών. Σε πολλά οικοσυστήματα, η αλατότητα αποτελεί περιοριστικό παράγοντα. Η υπέρβαση της περιεκτικότητας των αλάτων στα εδάφη εμποδίζει την ανάπτυξη μιας κανονικής βλάστησης, εκτός από ορισμένα φυτά που λέγονται αλόφυτα και είναι ικανά να ανπτύσσονται σε τέτοιες συνθήκες. Στο υδάτινο περιβάλλον διακρίνονται οικοσυστήματα ευρύαλα (euryhalius), (poikilo-halius), των οποίων η περιεκτικότητα σε άλατα ποικίλλει στις διάφορες εποχές (π.χ. στις λιμνοθάλασσες) και σε οικοσυστήματα στενόαλα (stenohalius) όπου η συγκέντρωση αλάτων είναι σταθερή (π.χ. θάλασσα).
|
7.
Ανακύκλωση - Recycling
Φυσική ή τεχνολογική διαδικασία κατά την οποία ένα στοιχείο ή μια ένωση ανόργανη, οργανική, συνθετική ή ακόμη βιοχημική δεν καταστρέφεται από τις μεταβολικές διεργασίες στο επίπεδο του ατόμου ή των βιοκοινοτήτων, ούτε απορρίπτεται στο περιβάλλον μετά τη χρήση του, αλλά εισέρχεται εκ νέου στον κύκλο της ύλης του φυσικού ή τεχνολογικού συστήματος.
|
8.
Ανταγωνισμός - Competition
Τύπος αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο ή περισσοτέρων οργανισμών ή πληθυσμών που εκδηλώνεται όταν αυτοί εκμεταλλεύονται κοινούς πόρους που είτε σπανίζουν είτε είναι άφθονοι αλλά κατά τη διαδικασία απόκτησης ή χρήσης τους βλάπτουν ο ένας τον άλλον. Ο ανταγωνισμός μπορεί να εκδηλώνεται μεταξύ των ατόμων του ιδίου είδους (ενδοειδικός) ή μεταξύ πληθυσμών διαφορετικών ειδών (διαειδικός). Ο ενδοειδικός ανταγωνισμός διασφαλίζει τη ρύθμιση της πυκνότητας του πληθυσμού σε σχέση με τους διαθέσιμους πόρους του περιβάλλοντος. Συγχρόνως ευνοεί την επιβίωση και αναπαραγωγή των καλύτερα προσαρμοσμένων ατόμων στις συνθήκες του περιβάλλοντος. Ο διαειδικός ανταγωνισμός συνεισφέρει στη ρύθμιση της κατανομής και αφθονίας των ειδών και στην οργάνωση των βιοκοινοτήτων στη φύση. Ο ανταγωνισμός διακρίνεται σε: (α) ανταγωνισμό εκμετάλλευσης (exploitation) όταν η εκμετάλλευση των κοινών πόρων από τον ένα πληθυσμό ελαττώνει τη διαθεσιμότητά τους για τον άλλον, (β) ανταγωνισμό παρέμβασης (interference) όταν ο ένας από τους ανταγωνιστές απαγορεύει στον άλλον την παρέμβαση στους αναζητούμενους πόρους ή παρεμβαίνει δυσμενώς στην ανάπτυξή του.
|
9.
Απόβλητο - Waste
Οποιαδήποτε ουσία, στερεή, υγρή ή αέρια που είναι άχρηστη για τον οργανισμό ή για το σύστημα που την παράγει.
|